woensdag 26 oktober 2011

Frei und schwerelos


Sinds kort ben ik helemaal fan van dit nummer. Het is de Duitse versie van defying gravity of ik lach om zwaartekracht uit de musical Wicked. Ik heb ze nu allemaal een keer gehoord, en de Duitse vind ik toch het allermooiste. Eigenlijk is Duits best een hele mooie taal. Zinnen zoals 'Vermutlich lohnt es sich, schleimend rumzuschleichen um Ziele zu erreichen.' vind ik echt prachtig! Ik ken het hele nummer uit mijn hoofd en ik vind de manier waarop de taal gebruikt wordt in dit lied echt mooi om naar te luisteren. Het is zo anders dan die standaard Duitse zinnetjes die je op school voorgeschoteld krijgt!


Luisteren jullie wel eens Duitse muziek?

zondag 23 oktober 2011

Kiezen of mailen!

Mailtjes en brieven schrijven vind ik verschrikkelijk. Je moet voortdurend kiezen. En toevallig ben ik niet zo goed in kiezen. Het begint al bij de aanhef. Zeg ik 'Hoi', 'Hallo', 'Hi', 'Hey', 'Goedendag', 'Beste...', 'Lieve....', 'Geachte....' en ga zo maar door. Voor serieuze brieven is het meestal wel duidelijk wat je gaat gebruiken, maar zodra het minder formeel wordt, wordt het ingewikkelder. Want is het te formeel om 'Hallo' te zeggen, dan toch maar 'Hoi'. Of is 'Hallo' eigenlijk al te informeel? En als je dan eindelijk hebt besloten wat je openingswoord is, moet je nog beslissen of je 'Hallo meneer Huppeldepup' zegt, 'Hallo Piet Huppeldepup', 'Hallo Piet' of gewoon een simpel en clean 'Hallo,'


Meestal ga ik voor het laatste. Vervolgens komt het tragische middelstuk. Moet ik nu wel of niet 'u' zeggen, komt die ene zin niet verkeerd over? Staan er geen spelfouten in? Kan dit echt wel? Is het niet te formeel? Help, wat moet ik nu? En na vele versies heb je uiteindelijk hét ultieme mailtje samengesteld (hoop je). Maar dan ben je er nog niet want je moet er ook nog een einde aan breien. Aangezien het einde het laatste is wat iemand leest, en waarschijnlijk het meest in gedachte blijft, is dit zeker niet een onbelangrijk stuk.

Maar wat is nu een passend einde of een geschikte groet? Groetjes komt altijd zo kinderlijk over vind ik, met dat 'jes' erachter. 'Groet' is wel heel kortaf, ''groeten' vind ik gewoon niet zo mooi. 'Tot ziens', 'Vaarwel', 'M.v.g', of gewoon 'Ariska', Ik weet het niet. 

Na het schrijven van een mailtje kan ik er nog tijden naar kijken, is het wel goed, durf ik op de verzendknop te drukken? Als ik dan toch eindelijk de moed heb gevonden om het mailtje te versturen, gaat er een golf van opluchting door me heen. Klaar. Finished. Done. Om vervolgens te bedenken dat ik toch liever 'Groetjes' had gezegd in plaats van 'Groet'. Aaarg.

Ps. Ik ben zo ontzettend blij dat je tijdens het praten niet genoeg tijd krijgt om over zulk soort dingen na te denken (ik neem die tijd in ieder geval niet). Ik zou echt gek worden. Zal ik nu 'Hallo' zeggen of 'Hoi pippeloi'. Of misschien toch....


donderdag 20 oktober 2011

Kan ik een paar kilo lenen?

Naarmate het buiten kouder wordt, wordt mijn humeur slechter en mijn handen blauwer. Als ik vijf minuten buiten ben duurt het een uur voordat ik weer warm ben en daarnaast mis ik het zonlicht. In de winter zit ik dan ook het allerliefste binnen, dichtbij de kachel met een kop thee. That's the good life. Helaas moet ik toch echt elke dag naar buiten om naar school te gaan. Damnit.

bron

Maar goed, dat was niet echt het punt wat ik wilde maken. Het punt wat ik wel graag wil maken is dat mensen vaak denken dat dun zijn heel erg fijn is. Ten minste, dat denk ik, aangezien de helft van Nederland aan het afvallen is met als doel dun te worden. Zo heb ik volgens sommige mensen dan ook niets te klagen met mijn figuur. Ik kan eten wat ik wil en ik kom niet aan. Dat is inderdaad heel erg fijn, en ik ben daar ook heel erg blij mee, want over mijn gewicht hoef ik mij niet druk te maken. Toch zitten er ook nadelen aan dun zijn, (en dus voordelen aan ietsjes dikker zijn.)
  • Als je wat meer vet aan je lichaam hebt, heb je het over het algemeen ook warmer. Dit is waarschijnlijk ook de reden waarom mijn handen binnen vijf minuten kou er levenloos en blauw uitzien. Ik heb gewoon wat te weinig vet.
  • En dat extra vet zorgt er ook voor dat je botten wat minder uitsteken. Ik krijg vaak te horen 'wat ben jij bottig' 'au, je botten steken uit' en ga zo maar door. Daarnaast is zitten op die harde stoelen van school vaak niet erg comfortabel. 
  • Je krijgt geen opmerkingen in de trant van 'Is dat alles wat je eet?/Praat je wel eens over eten?/Eet je wel genoeg?/Zou je niet wat meer eten?/Je kan dat roombroodje echt wel opeten hoor, die kan er nog best bij (maar ik LUST gewoon geen roombroodje!) etc.
Vooral in de winter mis ik wat vet aan mijn lichaam. Ik vind het nu 's ochtends eigenlijk al te koud om zonder handschoenen de deur uit te gaan. Ik vraag me serieus af hoe ik de winter ga overleven als het echt zo'n strenge winter wordt als ze voorspellen. Dus wat ik voor deze winter wens: wat vet, en verder een hele grote stapel dikke truien! (en kaarsjes, en thee, en chocolademelk, en een dikke sjaal en, en ...)

Wat wensen jullie voor deze winter?

maandag 17 oktober 2011

Filosofisch debat.

Gisteren  was ik in een klein Fries dorpje aanwezig bij een filosofisch debat. Ik kan me voorstellen dat dat heel saai klinkt, ik hou zelf ook niet echt van het woord 'debat', maar saai was het zeker niet. Ik vond het echt heel leuk om te zien dat iedereen, jong en oud, zo actief mee deed en input gaf aan de discussie. Ik was de jongste deelnemer, maar er was ook een hele oude mevrouw die meedeed. Heel inspirerend en leuk om te zien!


Er een filosoof aanwezig die een praatje hield over het boek van Dick Swaab, 'Wij zijn ons brein'. Volgens dat boek wordt alles wat je denkt, doet, etc bepaald door onze hersens. Hierbij is onze pre-frontale cortex het belangrijkst in het proces van het maken van een morele keuze. Toch gebeuren heel veel dingen ook  onbewust. Zo kiest niemand ervoor om verliefd te worden. Je kunt niet zeggen 'ik word nu verliefd op die en die'. Zoiets overkomt je. Maar bewust of onbewust het vindt plaats in je hersens en uiteindelijk bepalen die hoe en wanneer je handelt.

Na deze inleiding gaf de filosoof drie punten van kritiek, en dus genoeg stof tot nadenken, en een debat te beginnen. Ik ga hier niet het hele debat herhalen want het ging van hot naar her, en er zat niet een hele duidelijke lijn in, maar de vrije wil ontkennen dat ging moeizaam. Lang niet iedereen was het daar mee een. Om verschillende redenen:

Diversiteit: Er was iemand die zei dat de diversiteit heel belangrijk is. Ik geloof dat hij daarmee bedoelde dat er een alternatieve optie is, en dat we dus wel iets anders zouden kunnen kiezen. Zonder vrije wil viel volgens deze man de diversiteit weg, omdat er geen alternatieve opties meer zijn. Je kunt alleen maar datgene kiezen wat je kiest.
Er zijn misschien geen alternatieve opties meer, maar mensen blijven verschillend en het is dus niet zo dat iedereen spontaan 'ja en amen' zegt op alles er blijft dus in zeker mate wel sprake van diversiteit.

Identiteit: Meerdere mensen vonden dat wanneer je niet zelf beslist je identiteit wegvalt. Ik zou dus geen Ariska meer zijn als ik niet uit vrije wil keuzes maak. Ook daar ben ik het niet mee eens. Stel ik maak mijn keuzes niet uit vrije wil, maar mijn hersens maken deze keuze voor mij. In deze keuze nemen mijn hersens van alles mee, de omgeving, mijn verleden, enzovoorts. Is het dan niet juist 'ik' die deze keuze maakt. Waarom zou je hier niet kunnen spreken van identiteit?

Verantwoordelijkheid: Het is veel makkelijker om in vrije wil te geloven, want zo kun je iemand iets verwijten, ergens verantwoordelijk voor houden. Als er geen vrije wil is, kun je ook niet spreken van verantwoordelijkheid. Je kan het iemand moeilijk aanrekenen dat hij jouw boek heeft gestolen als hij daar verder niet zo heel veel aan kan doen. Zodra de vrije wil wegvalt kun je mensen dus niet meer opsluiten omdat ze ergens verantwoordelijk voor zijn. Dit is een moeilijk punt, want betekent dit dat we alle gevaarlijke gekken en moordenaars maar rond moeten laten lopen? Nee, natuurlijk niet. We kunnen ze misschien niet meer verantwoordelijk houden voor wat ze doen, maar dat betekent niet dat we ze niet alsnog kunnen opsluiten(of in therapie laten gaan) omdat ze een gevaar voor de samenleving zijn.

Zin van het leven: Er was iemand die zei 'maar als we geen vrije wil hebben, dan spring ik liever voor de trein'. Ik kan me wel voorstellen waarom ze dat zegt. Ik zelf dacht eerst ook, 'wat heeft het leven nog voor zin als je uiteindelijk zelf absoluut geen inbreng hebt'. Maar naarmate ik meer ben gaan lezen over het onderwerp begrijp ik dat leven zonder vrije wil ook voordelen kent. Verder verandert er niets aan jou als persoon, behalve dan de visie de je op het leven hebt. (als je geen vrije wil hebt, heb je die ook nooit gehad, en tot nu toe heeft je brein je dan zo voor de gek gehouden dat je dacht dat je het wel had) Het is niet zo dat jij van het ene op het andere moment een mens bent met vrije keuzes en het volgende moment een soort chemische robot. Je mensbeeld verandert, maar jij blijft dezelfde persoon.

Stel er wordt bewezen dat we geen vrije wil hebben, hoe zou jij daar op reageren? 

donderdag 13 oktober 2011

Levensvragen en een paar uitvindingen

Levensvragen (die eigenlijk vrij weinig sense maken)

  • Ben ik slecht in economie omdat ik het niet leuk vind, of vind ik het niet leuk omdat ik er slecht in ben?
  • En om er maar op door te gaan, waarom heb je wel dyslexie en dyscalculie maar niet iets als 'dyseconomie'?(ik ben er namelijk het levende voorbeeld van).
  • Als het donkere is krijg je grotere pupillen, als je bang bent kleinere. Wat gebeurt er dan met je pupillen als je bang bent in het donker?
  • Bestaat er ook zo iets als een 'opgewekte stilte'?
  • Zou die man van 'Pas op, geld lenen kost geld' niet ziek worden van zijn eigen stem die de hele dag op zowel tv als radio te horen is. En zou hij zelf ook een lening hebben?
  • Waarom zijn er mannen mensen die wel met alle lezeressen van de Flair willen delen dat ze hun zwangere vrouw bedriegen, maar te laf zijn om het hun vrouw zelf te vertellen? 
bron

Handige uitvindingen

  • Als nagels heel vies en bitter zouden smaken, zouden we nooit meer last hebben van duimzuigende kinderen en nagelbijters. (tenzij ze natuurlijk fan zijn van een bittere smaak)
  • Een vliegend boek, net als in Simsalagrimm. Dan heb je namelijk gelijk iets te lezen onder het vliegen.


Dit zijn dus dingen die ik me afvraag + een paar hersenspinsels. Hebben jullie nog (nutteloze) levensvragen?



maandag 10 oktober 2011

Studiekeuze

'Ik wil later iets in de hoek van communicatie/media/journalistiek.'

Normaal gesproken kreeg ik dan een bevestigende glimlach van de decaan en mocht ik weer weg. Helaas is er aan dit zorgeloze tijdperk opeens een einde gekomen. Toen ik deze keer mijn gesprekje met de decaan net zo begon als altijd, kreeg ik te horen dat ik in 'de fase van vorig jaar' was blijven steken. Ik, als hopeloze kiezer, vind het al een hele prestatie dat ik weet in welke hoek ik het moet zoeken, maar het stemde de decaan niet echt tevreden. Dus deed ik een beroepentest.

Kennelijk doen we dat niet op onze eigen school, dus moest ik naar een andere school met andere leraren en leerlingen (die heel erg eng zijn). Ik had echt het gevoel dat iedereen kon zien dat ik daar niet thuishoorde. Maar goed. De test had ik thuis al gemaakt, en nu kregen we een gesprek van twee uur lang over mij. Met mijn ouders er bij. Uit de test kwamen twee dingen die best wel verrassend waren, althans, dat vond ik. Allereerst beschik ik over erg veel zelfkennis, de resultaten die uit de 'Quick Big Five' kwamen waren echt 100% mij. En daarnaast kwam ik erachter dat ik creatief schijn te zijn.

Ik zou mezelf nooit bestempelen als 'creatief'. Creatieve mensen zijn in mijn ogen mensen die schilderen, tekenen, hun haar geel met paarse stipjes verven, een piercing nemen, gedurfde klerencombinaties dragen, kunst in hun pakket hebben etc. (ik ben ook weer zo lekker onbevooroordeeld) En al die dingen doe of heb ik niet. Maar de test zegt het, en de decaan, en mijn ouders, en Kim, dus dan zal het wel waar zijn. :)

Afijn, nu moet ik nog iets doen met mijn creatieve geest. Maar wat? Samen met de decaan heb ik een top vijf studies gemaakt. En omdat ik ook nog niet weet waar ik ga studeren zal ik gedurende de maand november door het hele land reizen. Ik heb de hele maand vrijgevraagd, want natuurlijk zijn die open dagen allemaal op zaterdag (behalve de RUG, maar de HH is wél op zaterdag) Ik ga naar de RUG, de UU, de Hogeschool van Utrecht, Windesheim, Hanzehogeschool en misschien nog wel meer.

Het is gemeen om mij tussen zoveel dingen te laten kiezen, en het zou me niets verbazen als ik uiteindelijk een studie kies die niet eens in mijn top vijf staat. But we shall see...

Nu  ben ik wel benieuwd wat jullie studeren, en waar? En hoe ben je uiteindelijk tot die keuze gekomen (van de stad en de studie) en heb je het er naar je zin?

donderdag 6 oktober 2011

Beste H&M




Beste Hennes en Maurits,

Dinsdag 30 augustus deed ik mijn bestelling bij jullie, dat is inmiddels al weer zevenendertig dagen geleden. Zevenendertig! En dan te bedenken dat webwinkels zoals Wehkamp en Bol.com alles de volgende dag bij je komen afleveren, terwijl die ook nog  een veel groter assortiment hebben. Ik snap het niet, waar gaat het mis bij jullie? Volgens mij boeit die webwinkel jullie gewoon niet zo. Zelfs als ik 30 oktober op asos.com had besteld, een webwinkel in Engeland met een héél groot assortiment had ik mijn spullen al twee weken binnen gehad. En dat komt uit het buitenland! Waarom kunnen jullie dat dan niet? Nee, service kan ik het niet noemen. Ik bestel op jullie website omdat er hier geen H&M om de hoek zit. Inmiddels had ik mijn spullen nog eerder gehad als ik naar jullie vestiging in Leeuwarden was komen kruipen! Als mijn pakje ooit nog aankomt, is dat het allerlaatste pakje, want ik ben niet van plan ooit nog wat bij jullie te bestellen!

Niet zo'n heel vriendelijke groet,
Ariska

maandag 3 oktober 2011

Afscheid

Meer dan drie jaar heb je mij vergezeld. En nu ben je er niet meer. Je was er altijd voor me. Al die uitjes die we gemaakt hebben samen, naar Duitsland, Brussel, Londen, Vlieland, Petticoat, Mary Poppins, Tarzan, mijn allereerste (bevrijdings)festival in Zwolle, ze hebben je niet echt goed gedaan. Je werd steeds bleker en bleker, en eigenlijk zag ik het al een beetje aankomen. En toen was de dag daar, toen ik net thuis was ging het mis. Je ging kapot, je toestand werd slechter en slechter, en ik voelde me genoodzaakt daar een einde aan te maken. Met  pijn in mijn hart nam  ik afscheid van je....

En nu lig je daar roerloos, zielsalleen. In mijn prullenbak. Het liefst zou ik je er uit pakken, maar helaas, dat gaat niet, ik moet sterk zijn. Het is het beste! Ja lieve spijkerbroek, ik kocht je destijds in de opruiming voor één euro, de best bestede euro ooit. Al was je dan een maat honderdzesenzeventig, je was toch lang genoeg voor mij. We zullen elkaar nooit meer zien vrees ik. Dit is de laatste ode aan jou, spijkerbroek. Dank je wel voor drie geweldige jaren. Ik zal je missen!


zaterdag 1 oktober 2011

Macrofotografie


Je moet er wat eerder voor uit je bed, maar het resultaat is dan wel prachtig! Dauwdruppels en spinnenwebben, en als je goed kijkt zit er ook allemaal dauw op het lieveheersbeestje!